Gezwegen omdat...
Waarom dat ik dat deed?
Ik wilde jou niet kwijt,
Ik wilde niet dat je schrok,
Van dit ziekelijke feit.
Ik wilde je beschermen tegen mij,
Tegen jou en al je verdriet.
Je had het ook wel kunnen weten,
Ik ben bijna kaal zoals je ziet.
Ik moest het zelf ook nog verwerken,
Kanker is niet iets om mee te dollen.
Maar voor jou zal ik gaan vechten,
Ik laat niet zomaar met me sollen.
Luister dan toch eens een keer naar mij,
Voor je het weet ben ik er niet meer.
Maar dat jij verdriet hebt om mij,
Dat doet mijn hart zo'n zeer.
Straks als ik er niet meer ben,
Als ik echt niet meer kan.
Dan wil ik dat je me herinnerd,
Als die ene gevoelige man.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Patros Fibros (Actief sinds: 13-03-2014)
Informatie bij het gedicht
beetje met een dubbel gevoel en dubbel verdriet geschreven, het zijn precies dezelfde woorden die mijn vriend Joost uitsprak, een paar weken voor hij kwam te overlijden
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gezwegen omdat...’ van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.