Onverhoorde gebeden

Patros Fibros

 Gevaar voor eigen leven,
 Voor jou, voor hem, voor haar.
 Even langs het spoor lopen,
 Met mijn leven ben ik klaar.

 Ik kan het echt niet meer,
 Mijn ziel is allang overleden.
 Teveel gesmeekt, teveel gehuild,
 Teveel onverhoorde gebeden.

 Ik bad om een gelukkig leven,
 Ik bad om vergiffenis.
 Ik bad om trotse ouders,
 Ik bad om nog veel meer,
 Ik bad om mijn eigen begrafenis.

 Zelfs dat laatste werd niet verhoord,
 Probeerde in ongeluk te komen,
 Maar kwam er telkens onderuit.
 De aanhouder zal altijd winnen,
 Als jullie me hadden geloofd,
 Hadden jullie kunnen voorkomen,
 Dat ik over een paar minuten,
 Voorgoed mijn ogen sluit.

 Vaarwel,
 Ik zie jullie in de Hemel,
 Het is tijd,
 Dat ik mijn ogen sluit.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Patros Fibros (Actief sinds: 13-03-2014)

Informatie bij het gedicht

Half fiction, half truism

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Onverhoorde gebeden’ van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.