Alsjeblieft, blijf bij ons?
Verwacht niet te veel,
Van de mensen om je heen.
Ze kunnen je bedriegen,
Laten je alleen.
Alleen zijn raak je aan gewend,
De verloren dingen die jou tot eenzaamheid dreef.
Laat los wat je niet vast kunt houden,
Wees niet dood maar leef.
Leef zoals je wilt dat je doet,
Leef door voor jezelf te kiezen.
Sterf aan een natuurlijke dood,
Niemand wil een vriend verliezen.
Verliezen van vrienden doet altijd pijn,
Maar zelfmoord wordt nog extra zwaar.
Zeg niet dat het te laat is,
Zeg niet 'Ik zie jullie daar!'
Daar zal ik weken kapot van zijn,
Kaarsen voor jou branden elke keer.
Ik zal elke dag bidden dat jij terug zal keren,
Maar waarschijnlijk,
Zie ik jou nooit meer...
Meer en meer zal ik jou gaan missen,
Ik kan je gewoon niet vergeten.
Alsjeblieft, blijf bij ons?
We kunnen echt niet zonder jou!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Patros FibrosActief sinds: 13-03-2014Informatie bij het gedicht:
Blijf alsjeblieft bij ons? We kunnen je niet missen! :( Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Alsjeblieft, blijf bij ons?’ van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen