Met je rug tegen mij voor me staan
Toen ik je vroeg hoe oud je was,
Keek je niet eens in mijn gezicht.
Je ogen kon ik je niet eens zien.
Ze waren niet op mij gericht.
Je stond met je rug tegen mij.
Hoe klein dat ik mij voelde.
Ik wist niet wat ik moest doen.
Mijn vriendin leefde in mij en wist wat ik bedoelde.
Hoe onbeleefd dat je was,
Dat kon ik gewoon niet beschrijven.
Je kijkt nu niet meer naar mij.
Je stond daar met die stomme wijven.
Je hebt me echt pijn gedaan.
En dat zal ik echt niet vergeten.
Want met moeilijkheden kan ik erover praten.
Met moeilijkheden kan ik je vergeven....
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
staysingle (Actief sinds: 12-03-2014)
Informatie bij het gedicht
Dat doe je toch niet voor iemand staan praten met je rug tegen hem/haar!? :(
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met je rug tegen mij voor me staan’ van staysingle zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.