Je eens zo helder stralende ogen

Britta Nijhuis

 Je eens zo helder stralende ogen
 Starren nu dof en lusteloos voor zich uit
 Je schouder zakken steeds meer naar voren
 Je hebt je levenslust geheel verloren

 Vechten doe je al lang niet meer
 Je eens zo vrolijke lach heeft plaats gemaakt
 Voor een leeg gezicht dat niks meer toont
 Alsof je deze wereld al niet meer bewoont

 Ik weet dat je veel hebt meegemaakt
 In het verleden en ook in het heden
 Al de mannen waar je mee samen was
 Hebben je geslagen en bedrogen

 Ook je huidige man mishandeld je geest
 Je lichaam vertoont vaak blauwe plekken
 Telkens wil je er vandoor, een ander leven
 Maar je kan nooit anders als hem vergeven

 Omdat hij erna weer krokodillentranen huilt
 Zegt dat het nooit meer zal gebeuren
 Je zielig aankijkt en overtuigd van zijn spijt
 Beëindig jij de strijd

 Kon je jezelf maar door mijn ogen zien
 Een prachtig en waardevol mens
 Kon je hem maar door mijn ogen zien
 Een verachtelijke egoïstische man

 Maar dat doe je helaas niet
 En moet ik lijdzaam en zonder commentaar
 Toezien hoe je verwelkt in je verdriet
 Anders mag je mij van hem niet meer zien