«»
Hoop verdwenen
Angst zo verlammend
Door eenzaamheid verstarrend
Donder zo hard als mijn schreeuw
Bliksem die mijn lijf doormidden snijd
Blikken zo dodelijk als een pistoolschot
Woorden zo hard als graniet
Onverschilligheid geheel normaal bevonden
Onbegrip is mijn bestemming
Het verlangen zo sterk
Verdwaald in het doolhof van het leven
Hoop verdwenen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Britta NijhuisActief sinds: 12-03-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hoop verdwenen’ van Britta Nijhuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen