«»
Allebei onze zin
Verhaaltjes schrijven.
Elke blijven.
Lachen alsof er niets aan de hand is.
Zorgen dat ik het verdriet van mijn gezicht wis.
Mezelf zijn.
Onderdrukken van de pijn.
Wonden laten genezen.
En ondertussen gedichtjes lezen.
Wie denk je dat ik ben?
Mega Mindy?
ik ben ook maar een mens.
Maar jij snapt niet wat ik wens.
Je dacht dat je me kende.
En daarom dat je al je geheimen tot me wende.
Maar ik kon niets doen.
En nu is het te laat.
Maar we zijn samen.
Dus hoeven we niet bang te zijn.
Samen de dood in,
allebei onze zin.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ElkeActief sinds: 06-03-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Allebei onze zin’ van Elke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen