INLOGGEN
«»

Spiegelbeeld

 Vervaagt in de tijd
 verduistert door het donker,
 gedempt door de afstand,
 weerklinken onze stemmen,
 klinken onze voetstappen,
 steeds sneller en luider,
 plots zie ik je,
 zo kwetsbaar en klein,
 ik steek mijn hand uit,
 jij steekt een hand uit,
 een gemeenschappelijk traan glijdt van onze wangen,
 verdriet in je ogen,
 diep paarse wallen,
 het liefst geef ik je een knuffel,
 maar een spiegelbeeld kan je niet knuffelen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Elke
Actief sinds: 06-03-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Spiegelbeeld’ van Elke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.