Samen geraapt

Door: wil melker

 stil draait de wereld
 glijdt langs me heen
 enkels verzwikken
 knieën knikken
 want mijn wortels
 willen niet mee

 je zei nee
 waar ik ja
 had verwacht
 ging mee
 vertelde hoe
 dubbel dat voelde
 samen geraapt wat
 we hadden verloren
 woorden gezegd
 die wij niet wilden horen

 ik stapte uit
 trapte kiezels
 die zich knersend
 verweerden
 schopte steentjes
 om eendjes
 hun rondjes
 te keren

 ik ga
 om het weer
 te proberen



Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Samen geraapt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.