Samen geraapt
stil draait de wereld
glijdt langs me heen
enkels verzwikken
knieën knikken
want mijn wortels
willen niet mee
je zei nee
waar ik ja
had verwacht
ging mee
vertelde hoe
dubbel dat voelde
samen geraapt wat
we hadden verloren
woorden gezegd
die wij niet wilden horen
ik stapte uit
trapte kiezels
die zich knersend
verweerden
schopte steentjes
om eendjes
hun rondjes
te keren
ik ga
om het weer
te proberen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Samen geraapt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.