Verloren tussen je gedachten

wil melker

 ik ben verdwaald
 handen kennen me
 polsen aan te korte armen
 met vuisten dreigen ze

 hoofden knikken met
 een vreemd gezicht
 ik zocht je maar jouw
 trekken blijken ook gewist

 in het geluid
 herken ik wel je stem
 maar je woorden zeggen
 niet dat je me kent

 ik pak je bij je jas
 draai je langzaam om
 je borsten zijn er nog maar
 in je blik voel ik me dom

 ik zie me in je ogen staan
 verloren tussen je gedachten
 je hebt me laten gaan omdat
 je niet op me kon wachten

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

02/08/2010

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verloren tussen je gedachten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.