Hoog klepelt het brons

wil melker

 de klokken luiden
 in hun donkerste klanken
 schonen zich zielen

 hoog klepelt het brons
 onverwacht nieuwe tonen
 onwennig in pas samenkomen

 het is nog geen lied
 maar een eerste ontmoeten
 schuchter elkaar boven begroeten

 in verbazing zo jong al
 van het leven gescheiden
 ondertonen verhalen hun vreselijke lijden

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

22/03/2012

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Hoog klepelt het brons’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.