«»
Een vergeten melodie
ik dronk muziek
weemoed nam me mee
naar oorden waar
tranen en verdriet
geboren worden
ik liet me drijven
op golven nostalgie
met spijt van dingen
die verloren gingen
in een vergeten melodie
in cirkels donker
drijven zilveren tonen
trompetten schetteren
het koper rood ritme
baart zijn eigen klonen
violen strijken lichte kleuren
droefenis wordt weggespeeld
geluiden dansen zinnen
wild geurt het beminnen
omdat vreugde wordt gedeeld
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een vergeten melodie’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen