INLOGGEN
«»

Een vergeten melodie

 ik dronk muziek
 weemoed nam me mee
 naar oorden waar
 tranen en verdriet
 geboren worden

 ik liet me drijven
 op golven nostalgie
 met spijt van dingen
 die verloren gingen
 in een vergeten melodie

 in cirkels donker
 drijven zilveren tonen
 trompetten schetteren
 het koper rood ritme
 baart zijn eigen klonen

 violen strijken lichte kleuren
 droefenis wordt weggespeeld
 geluiden dansen zinnen
 wild geurt het beminnen
 omdat vreugde wordt gedeeld

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een vergeten melodie’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.