Droefheid van verloren jaren
een vale zon in lucht
waaruit het leven is gevlucht
gebruikt door lijven die
vergeten te bewegen
een dag die krom trekt
door gebrek aan perspectief
verveling is de dief
die uren heeft gestolen
de trage stroom van
dingen die gebeuren
het drijven op gewoonteruis
slaan van klokken en van deuren
de avond ademt
nog geen duisternis
omdat de schemering
vergeten is de dag te sluiten
spaarzaam licht beschijnt
vergetelheid de droefheid
van verloren jaren wie
gaat ons dit allemaal verklaren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Droefheid van verloren jaren’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.