De zoete smaak van bloed

wil melker

 verbijt mijn pijn
 de zoete smaak van bloed
 vergoedt niet jouw afwezig zijn
 dat rot gevoel moet slijten

 ik pak de wind en veeg
 je paden weer begaanbaar
 trek wolken uit elkaar
 en openbaar je aan de lucht

 verkort mijn horizon
 met vergezichten
 die jouw blikken laten blozen
 zo intiem dichtbij

 kom weer bij me
 in de opgetrokken schemer
 de zon wacht op de dag
 mijn laatste toegift na jouw nacht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

14/03/2010

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De zoete smaak van bloed’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.