INLOGGEN
«»

Een moeder zonder kind

 bleek en stil
 het zwarte steile haar
 iets voor haar ogen

 zit daar
 een moeder zonder kind
 wat in elkaar gedoken

 haar trein
 dendert maar door
 met onverlichte ramen

 zonder namen
 schokken vier coupés voorbij
 terwijl de regen spat

 geen uitspraak over schuld
 kan haar nog deren want
 in haar hoofd rijdt weer de trein

 de seinen staan op rood
 ze flitsen langs
 maar zullen nooit meer keren

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een moeder zonder kind’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.