Hopeloos

Tears-deep-inside

 In de verte staat een meisje,
 van amper 15 jaar
 tranen over haar gezicht,
 dat door de maan word belicht

 Tranen lopen over haar wangen,
 van haar neus naar haar kin.
 Maar stoppen kan ze niet,
 ze is te ver hier vandaan

 Haar lichaam is het aan het begeven.
 Van alle stress en pijn.
 Is er geen fijner leven,
 zonder het leven aan de lijn.

 met trillende handen,
 slaat ze alles kapot.
 Vallen de druppels bloed op de grond,
 waar ze vergaan in de dop.

 Op het moment is het meisje,
 hopeloos op zoek naar wie ze wilt zijn.
 Ze is hopeloos,
 omdat ze niet weet wie ze nu kan zijn.

 Alle zaken spelen door haar hoofd,
 Maar nu is er iemand die haar geloofd.
 Maar praten kan ze nog moeilijk,
 Omdat haar stem uitgestorven is.

 Dan kijk ik nog eens goed,
 en zie ik dat meisje,
 mijn spiegelbeeld is.
 Mijn spiegelbeeld zonder hoop