Rust
Problemen van vroeger,
Problemen van nu.
Ik kan het niet vergeten,
Ik sta met me rug tegen de muur.
Mijn lichaam is moe,
En me gedachte te vol.
Hoe lang hou ik dit nog uit.
Dit noem ik geen lol.
Aan het strand sta ik.
En de golven spoelen aan
Me gedachte op nul.
Ik ben nu echt ff van de baan.
Ik loop naar het water,
Waar een boot op me wacht.
Tot ik mee varen ga,
Want dit leven heeft me in de macht.
Vele pijnen waar ik tegen heb gestreden.
En vele tranen die ik heb laten gaan.
Dan werd het me te veel.
Alles van dit bestaan.
Nu stap ik in,
En vaar ik mee.
Om alles te vergeten.
En een nieuw leve te beginne
Met de wind door me haren,
Ga ik een nieuw leven tegemoet.
Zonder de problemen van vroeger en nu.
Maar ik vaar naar waar het moet.
Me hoofd is leeg,
Ik ben nog zo moe.
Ik sluit me ogen.
Dan valt alles stil.
Ik voel niks meer,
Alle pijn is weg.
Nu rust ik in vrede,
Dat is wat ik uit leg
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Tears-deep-inside (Actief sinds: 11-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rust’ van Tears-deep-inside zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.