dwaas
hij weet best dat het stom is om vast
te houden aan iets wat voorbij is
maar hij kan haar niet vergeten
al ziet hij haar samen met een ander
het doet hem zo’n pijn , hij kan en wil
haar gewoon niet kwijtraken
( te laat )
zijn vrienden noemen hem een dwaas
maar hij heeft nog hoop
oude liefde roest immers niet ? ze zal
hem zeker gaan missen.
want echte liefde verwaait toch nooit?
( zo droomt hij voort )
hij ziet hij haar soms met een ander …
dan doet hij alsof zij dat niet is geweest
het duurt een tijdlang voor hij beseft dat
hij de dwaas is waar zijn vrienden hem
voor hielden en hij huilen kan om haar
nog langer duurt het om haar los te laten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Fairouz (Actief sinds: 08-02-2014)
Informatie bij het gedicht
hij wilde het niet geloven
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘dwaas’ van Fairouz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.