Zomaar.. ineens.

Elise van Munster

Zomaar.. ineens..daar was jij,
Zomaar..zonder reden..veranderde je mij.

Zomaar.. ineens.. in me geslopen,
zomaar.. zonder reden.. kan ik alleen maar hopen.

Zomaar.. ineens.. was je daar,
Zomaar.. zonder reden.. heb ik het zwaar.

Zomaar.. ineens.. dagen lang ziekenhuis,
Zomaar.. zonder reden.. nooit meer thuis.

Zomaar.. ineens.. vrienden om heen,
Zomaar.. zonder reden.. mijn ziel verdween.

Zomaar.. ineens.. weg uit het leven.
Zomaar.. zonder reden.. mensen zwegen.

Zomaar.. ineens.. zo zwaar als een anker.
Zomaar.. zonder reden.. kreeg zei kanker

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Elise van Munster (Actief sinds: 09-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Zomaar.. ineens.’ van Elise van Munster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.