dagen van verdriet
In dagen van verdriet mis je iemand
De ogen van iemand
Die je misschien haat
Die je misschien graag hebt
Kunt je het me misschien zeggen
Twijfeld een mens
In zijn mysterieuze gedachte
‘t wordt misschien grijs en donker
In het kleine huisje
Het licht leeft als een bevrijding in ons
Willen we het wel?
Is het te moeilijk het te erkennen
In de pijn van boosaardigheid
Missen we het licht
Dat verdwaald in de bossen
Van een eigen “Ik”
In de duisternis van gedachten
Zien we misschien een brandend kaarsje
Misschien is het kaarsje het begin
Van ‘t ontstaan van nieuwe rivieren
Gezwind vol van zon
Zingend door zijn bochten
Door je eigen wil
Ontdekking van een licht
Leven die je doet ontwaken
In zijn schoonheid
De vlam van het leven
Die brandt voor iemand……..
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
jos van vlaanderenActief sinds: 01-02-2014Informatie bij het gedicht:
toen ontdekte ik iemand... Auteursrechten
Op dit gedicht ‘dagen van verdriet’ van jos van vlaanderen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen