Vaderdag

elze schollema

u vader mijn vader en onze vader, neen
geen connectie met het christelijke ongenoegzame
verwoording welke mij de keus ontnam
om dan toch mijn kinder toe te vertrouwen
in mij als kwetsbare ziel

de jaren getrost als zijnde het zware harige
monster die ik knoopte aan het geluk van mijn
tot mens geworden zaad, ik dank de beloftes
van hun moeder en drink de room van haar melk

vruchtbaarheid getekend in de doornen van
prachtig bloeiende rozen, het groen van het blad
is glorieus aan de belijdenis van weer een Vaderdag en afwachtend
als ik ben nerf ik deze bloem aan de rijkdom van hun jeugd