Vlaamse heuvels

Geert Messelis

de straat ligt plompverloren
neergekwakt
als door een reuzenhand
er is geen reuzenrad
attentie dit is geen attractie
in de verte zijn de heuvels
groen bebost
van hieruit
groen bemost
de vrede die er heerst
de stilte na de storm
verlaten, ver van iedereen
vielen ze als blaren
er is geen standbeeld
of een memoriaal
niets houdt de adem in
het leven barst uit al zijn voegen
en toch, en toch,
onder de grond
grijnzen onbekende schedels
en bommen staan nog steeds op scherp
genadige rust
de wandelaar
loopt door voorbije blaren