TROOST
TROOST
de dood heeft gruwelijk geamputeerd
de eens zo scherpe geest knock-out geslagen
‘het is niet waar’ prevelen kapotte lippen
stukgebeten op de waanzinnige werkelijkheid
dan daalt een hand op de schokkende schouder
ogen kijken iemand zwijgend aan
teder omhelst de een de ander
zacht landt de kus verkoelend op het voorhoofd
iets van ‘gelukkig zijn’, heel iets
laat zich daar vinden
een verloren gewaand gevoel
komt van ver weg omhoog
de zucht die beeft en trilt
brengt wat verlichting
voor even is de pijn
die schrijnt verdreven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-12-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
willem olierook (Actief sinds: 30-11-2014)
Informatie bij het gedicht
durf de ander te troosten (en jezelf te laten benaderen)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘TROOST’ van willem olierook zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.