INLOGGEN
«»

VONDST LUCHT OP

In het heideveld
liggen man en vrouw languit,
omarmen elkaar,
strelen teer en deinen zacht.
Onder hen klinkt geknister

Wat verbergt zich daar?
Worden kevers plat gedrukt?
Kraken er takjes?
Misschien wel kleine dieren,
die gif hebben en steken...

Opstaan en zoeken!
Gras en struikjes ombuigen;
steeds gebukt turen.
Gezien! De brillenkoker
was uit zijn vest gegleden..

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-03-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VONDST LUCHT OP’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.