INLOGGEN
«»

SPRINGENDE TIJD

Een duelkogel
verwoestte Poesjkins leven,
bekroonde het werk
van Ruslands reus der dichtkunst
met des te sterker bestaan.

Als de dag eens kwam
dat muziekschijven niet meer
beluisterd werden...
Men raakte weer betoverd
door de zingende vogel...

Mensen op het strand
verlangen mee te zweven
met de zeevogels,
die in V-vorm vliegen
naar de traag zinkende zon...

De trein dendert voort
langs weiden en velden;
moeder paard ziet slechts
haar veulen, dat ze liefkoost;
schapen grazen ongestoord.

De leeuw blaast wolken
uit de circuswagen weg,
de koude nacht in.
Mocht het dier met zijn adem
mee zweven _ naar de verte.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 31-05-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘SPRINGENDE TIJD’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.