INLOGGEN
«»

BESCHOUWENDE NATUUR

Gods stem spreekt tot mij:
"In de levensrivier
dobber je wild rond.
Klamp je aan geen oever vast,
maar drijf mee op boomstammen!"

Laten wij mensen
de schone Schepping van God
mede beheren!
De onderbazen mogen
dienstbare pachters blijven.

In 't verlaten bos
klinkt nog vaag motorgegons,
tikkelt het lover
fijntjes als in de oertijd,
waar reine eenvoud heerste.

De ree springt vrolijk
door het bos, waar lentepracht
al schuchter ontluikt,
heeft nog steeds zijn wintervacht,
die troosteloos grijsbruin ziet.

Ligusterstruikjes
botten uit in de lente,
zijn zacht omstrengeld
door kromgegroeide stengels
van het volwassen speenkruid.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-04-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘BESCHOUWENDE NATUUR’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.