INLOGGEN
«»

VERZADIGDE OGEN

Vroeg lentegenot:
langs de bosrand staan huizen
met rieten daken,
die schone schutkleur hebben
onder wijde boomkruinen.

In het eethuisje
zitten weinig mensen,
branden veel kaarsen.
Kandelaars vol druipend vet
sterken de gezelligheid.

De gelovige vat
bij al zijn Bijbelkennis
dit ene begrip:
"Deemoedig geef ik me
over aan Gods genade."

Wat een bloesemrij!
Onder die witte koepels
ben ik omgeven
door geurig zwevende bloei,
zie geen krentenboompjes meer.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-04-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VERZADIGDE OGEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.