«»
langs de bosrand staan huizen
met rieten daken,
die schone schutkleur hebben
onder wijde boomkruinen.
In het eethuisje
zitten weinig mensen,
branden veel kaarsen.
Kandelaars vol druipend vet
sterken de gezelligheid.
De gelovige vat
bij al zijn Bijbelkennis
dit ene begrip:
"Deemoedig geef ik me
over aan Gods genade."
Wat een bloesemrij!
Onder die witte koepels
ben ik omgeven
door geurig zwevende bloei,
zie geen krentenboompjes meer.
VERZADIGDE OGEN
Vroeg lentegenot:langs de bosrand staan huizen
met rieten daken,
die schone schutkleur hebben
onder wijde boomkruinen.
In het eethuisje
zitten weinig mensen,
branden veel kaarsen.
Kandelaars vol druipend vet
sterken de gezelligheid.
De gelovige vat
bij al zijn Bijbelkennis
dit ene begrip:
"Deemoedig geef ik me
over aan Gods genade."
Wat een bloesemrij!
Onder die witte koepels
ben ik omgeven
door geurig zwevende bloei,
zie geen krentenboompjes meer.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VERZADIGDE OGEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.