INLOGGEN
«»

AFGAAN EN OPBEUREN

Dorheid genieten:
die groep dode bomen
doet neerslachtig aan.
Gedachten aan hoe dit wás
zijn dan ook des te mooier.

Onder het koeltje,
met schuchtere zonneschijn,
buigen en glanzen
beregende grashalmen
vol toekomstige adem.

De lome kever
wordt van het pad genomen,
zacht weggedragen
en in veilig gras gelegd.
Daar graaft hij zijn eigen graf.

Avondlucht vol gloed
hangt zwaar over pijnbomen:
des te meer vragen
wekken gedraaf en geroep
van onzichtbare herten.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-03-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘AFGAAN EN OPBEUREN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.