«»
komt bij zijn reis in het stadje Doezel
maakt voor de drogisterij een gaperkop
veel te karig wordt hij beloond
door de gierige baas van de nering
na hoge onenigheid zendt de burgemeester
de verongelijkte kunstenaar heen
woedend betovert de verjaagde man
dat pas geschapen houten hoofd
het geeuwt aanhoudend aanstekelijk
brengt iedereen binnen de stadsmuren in slaap
overal klinkt zacht zoemend gesnurk
vele zomers en winters komen en gaan weer
verstoren nooit de rustende doezelaren
tijdens honderd jaren van niet-zijn
mannen sieren de straten en pleinen
met hun meters lange witte baarden
tussen een ruime bergenkring ligt de plaats
waar alles stil ligt _ door de wereld vergeten
de stadspoort waakt streng over de oude huizen
die voorover gezakt toch blijven staan
dankzij kracht der tijdloosheid
de beroemde kleinzoon en schilder Terpen Tijn
bewaart een eeuwenoude houten arm
door grootvader uit een stronk gesneden
hecht hem aan de kop boven de drogistersdeur
die voortaan met hand voor de mond gaapt
alle bewoners komen verbaasd overeind
drukke voetstappen weerkaatsen langs muren
koetspaarden draven en zwepen knallen
Gans Wammes Waggel toeft hier vol ijver
kapt en scheert de ontwaakte stedelingen
verkoopt hernieuwde kunstbaarden.
EEN EEUW RUST
De jonge Rommeldamse beeldsnijder Tijnkomt bij zijn reis in het stadje Doezel
maakt voor de drogisterij een gaperkop
veel te karig wordt hij beloond
door de gierige baas van de nering
na hoge onenigheid zendt de burgemeester
de verongelijkte kunstenaar heen
woedend betovert de verjaagde man
dat pas geschapen houten hoofd
het geeuwt aanhoudend aanstekelijk
brengt iedereen binnen de stadsmuren in slaap
overal klinkt zacht zoemend gesnurk
vele zomers en winters komen en gaan weer
verstoren nooit de rustende doezelaren
tijdens honderd jaren van niet-zijn
mannen sieren de straten en pleinen
met hun meters lange witte baarden
tussen een ruime bergenkring ligt de plaats
waar alles stil ligt _ door de wereld vergeten
de stadspoort waakt streng over de oude huizen
die voorover gezakt toch blijven staan
dankzij kracht der tijdloosheid
de beroemde kleinzoon en schilder Terpen Tijn
bewaart een eeuwenoude houten arm
door grootvader uit een stronk gesneden
hecht hem aan de kop boven de drogistersdeur
die voortaan met hand voor de mond gaapt
alle bewoners komen verbaasd overeind
drukke voetstappen weerkaatsen langs muren
koetspaarden draven en zwepen knallen
Gans Wammes Waggel toeft hier vol ijver
kapt en scheert de ontwaakte stedelingen
verkoopt hernieuwde kunstbaarden.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-09-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:
In het Tom Poesverhaal "De boemel naar Doezel' komt het stadje voor. dat al honderd jaar in slaap is, door een geeuwende gaperkop boven de deur van de drogist. Door een houten hand voor die gapende mond te plaatsen wordt de betovering verbroken. De stad is weer klaarwakker. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘EEN EEUW RUST’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Sprookjes
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- sprookjes hebben handen
- verdrietig maantje
- Indische waterlelies
- De uil en de raaf.
- De schone slaapster
- De familie Piggelmee -...