INLOGGEN
«»

Een sprookje


een sprookje


ik heb een
lieve tic
beleef af
en toe een
regenererend
ogenblik

wordt de
realiteit
te eng in
maatschappelijke
verbanden weet
ik mij gevangen

dan lacht
een sprookje
haar lieve
uitnodiging
pak ik als
begin haar hand

in softe kleuren
ontwikkelt zich
ons gebeuren
woorden zingen
hun eigen lied
niets dat ons gebiedt

de cultuur eigent
een heerlijk
zacht verleden
maar heeft door
kou en hedendaagse
kilheid zwaar geleden


wil melker
10/04/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-04-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een sprookje’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.