EFTELINGTREIN
De vlammend rode mond van 't voorste voertuig
groet opgewekt mensen, die de tocht maken.
Witte rook kronkelt weg, wil alles raken:
bloemrijk bos, beplant of wild en ruig,
paleis, geboren uit toverwerktuig.
Bij een eethuis het rijden even staken...
Hier waaien Oosterse scherts en smaken;
dat Westers gevoel zich daarvoor buig'
Verder gaat het wielen- en spoorgebonk,
scherpt rondziende reizigersgedachten,
gericht op langs glijdend gesuis, gebonk.
De kleine stoomrit heeft velerlei krachten,
is een strevende, tevens kalme dronk:
gaan tot, bekomen van sprookjesmachten.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-07-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘EFTELINGTREIN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.