INLOGGEN
«»

EFTELINGS SPOOKSLOT

De vervallen burcht met gescheurde toren,
wiens gehavende muren half schuil gaan
onder klimop, ritselt en zucht voldaan:
zijn schimmig verleden mag hem bekoren.

Niets kan de grimmige kasteelrust storen.
Gebroken ramen zien wandelaars streng aan.
Een wijde poort geeft verlangend te verstaan:
"Mijn duister vraagt, komt nodend naar voren."

Daarbinnen knettert bliksem vol glanzend grijs,
waarbij duivelse geesten opspringen.
Stenen hekken dansen op angstige wijs.

Kloosterlingen schuiven voort en zingen.
Een uil op de preekstoel kijkt bezadigd wijs
hoe Woord en toverkunst elkaar verdringen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-10-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:

In het Spookslot op de Efteling lijken het christelijke geloof en de duivelskunsten met elkaar te twisten. Het buitenaanzien van deze veste roept vragen op van een veelbewogen en onbekend verleden. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘EFTELINGS SPOOKSLOT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.