INLOGGEN
«»

BIJ KAATSHEUVEL

Schouwend kuier ik rond op de Efteling,
waar speels vertier, levendig of bedaard,
met wonderbaar sprookjesgebeuren paart,
zingt in hart van grijsaard of zuigeling.

Aan de vijver zitten als enkeling...
Peinzen over de menselijke aard,
die wat uit de Hoge Wereld vergaart:
verrassend duister vol toonkunstfonkeling!

Mijn oog ziet weer de weg langs dorp en bos,
treft opeens een kleine oude boerderij,
nietig _ groenglanzend onder mild heersend mos.

De gevel spreekt bewust , zonder snoeverij:
"Achter mij bloeide eens de verhalentros,
gevoed door vuur der huis'lijke bakkerij."

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 22-05-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘BIJ KAATSHEUVEL’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.