VERGANE EER
Oude, geliefde volksvertellingen
willen voor altijd de geest verblijden
van ieder die zijn leven laat leiden
door eenvoudig denken vol zuiveringen.
Met kunstig spreken of rakend zingen
mogen sprookjes eeuwig hun kracht verspreiden,
glans om beroemde namen verwijden:
lof aan d' eerste geschreven meldingen!
Eens verzonnen mijmerende boeren
's avonds, na de winterse arbeidsdag,
nieuwe verhalen om stilte te roeren.
Beklemmende huivering, verlichte lach
konden verbeelding broederlijk omsnoeren.
Deze vertellers kennen? Wat nooit mag...
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Beroemd zijn de mensen, die de sprookjes op papier gezet hebben. Maar de ware eer komt eigenlijk toe aan de ongeletterde mensen, die deze verhalen bij denken en spontaan spreken aan elkaar bekend maakten.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VERGANE EER’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.