OUDE VERTELKUNST
De boer van vroeger hoorde in aardkluiten
zachte stemmen zingen vol geheime raad:
"Moge ons kleine volk elke dagenraad
opnieuw vriendschap met jouw arbeid sluiten."
Toen avondnevel de dag kwam besluiten,
dacht de landman: "De einder vergaat,
krijgt langzaamaan een dreigend tovergelaat...
Naar vertrouwde gloed achter keukenruiten!"
Haardvuurgeknetter, geurende oven
gaven de boerderij geborgenheid,
brachten verzonken sprookjes weer boven.
Heel het gezin was huiverig verblijd:
verhalen mochten zich om vlammen stoven,
riepen het bange bijgeloof tot strijd.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Mensen van het buitenleven vertelden elkaar na zware arbeid allerlei verhalen bij het open haardvuur. Zowel zoetsappige gedachten als bange voorgevoelens om elfen, aardmannen en tovenaars beheersten het gezinsleven.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘OUDE VERTELKUNST’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.