«»
Je roept dat het te laat is.
Ik moet je volgen,
door bloemenvelden en
bomen in en we vallen.
Je blijft trekken.
We vallen, trippen, dieper
ondergronds, buitenwerelds.
We vallen en landen en je blijft
trekken.
Is het dan zo laat op de dag
dat het effectief te laat is?
Ik blijf maar volgen terwijl
jij blijft trekken.
Tot ik vergeet en toch weet
dat ik ergens
te laat voor ben.
Alice
Je trekt aan me.Je roept dat het te laat is.
Ik moet je volgen,
door bloemenvelden en
bomen in en we vallen.
Je blijft trekken.
We vallen, trippen, dieper
ondergronds, buitenwerelds.
We vallen en landen en je blijft
trekken.
Is het dan zo laat op de dag
dat het effectief te laat is?
Ik blijf maar volgen terwijl
jij blijft trekken.
Tot ik vergeet en toch weet
dat ik ergens
te laat voor ben.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DichteresMetHoopActief sinds: 12-01-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Alice’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Sprookjes
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- sprookjes hebben handen
- verdrietig maantje
- Indische waterlelies
- De uil en de raaf.
- De schone slaapster
- De familie Piggelmee -...