«»
ik me kabouter
in het grote mensenland
ja ik ben stouter
omdat mijn zonde
hun dimensie niet kent
zij reuzen in stappen
wieken met armen
om de hemel te vatten
graaien met vingers
hun hebzucht bijeen voor
ons is er slechts steen en been
wij klagen in klein
paddenstoelen een kring
en voelen ons fijn
in een wereld vol dwazen
die spoken najagen
zonder zichzelf te zijn
Een wereld vol dwazen
soms voelik me kabouter
in het grote mensenland
ja ik ben stouter
omdat mijn zonde
hun dimensie niet kent
zij reuzen in stappen
wieken met armen
om de hemel te vatten
graaien met vingers
hun hebzucht bijeen voor
ons is er slechts steen en been
wij klagen in klein
paddenstoelen een kring
en voelen ons fijn
in een wereld vol dwazen
die spoken najagen
zonder zichzelf te zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een wereld vol dwazen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Sprookjes
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- sprookjes hebben handen
- verdrietig maantje
- Indische waterlelies
- De uil en de raaf.
- De schone slaapster
- De familie Piggelmee -...