Witte Wieven

Willem Bernardus Tijssen

Eenzaam zitten zij te turen,
In hun glazen bol.
Nog altijd in de toekomst gluren,
Heksen geloven in hun rol.

's Nachts gaan zij uit vliegen,
Witte wieven ziet men bij volle maan.
Op heuse bezemstelen,
Ziet men hen naar hun heksenkringen gaan.

Heksen staan voor hete vuren.
Overdag brouwen zij dranken in hun grot.
Een zwarte kat ziet men listig turen,
Terwijl spinnen en ratten meekoken in een grote pot.

Laten we oppassen met wat we zeggen.
Ons spotten is vaak niet fraai.
Heksenspreuken zijn nimmer uit te leggen,
Een witte zwaan wordt soms een zwarte kraai.

Wie ze zien wil bij nachten,
Volgt het witte wieven spel.
Dan ervaar je hun toverkrachten,
Waarvan ik u de geheimen niet vertel.

Witte wieven, heksenkringen.
Bezemstelen in de lucht.
Glazen bollen vol verhalen.
Verleden, toekomst bij gerucht.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 29-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Witte Wieven’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.