De kikker en de tovenaar

Wicky Steevensz

Wie weet
waarom dit kleine dier,
vanaf het ochtendgloren,op één poot,
en tezelfdertijd zo fier,
bleef staan tot aan het avondrood?

Het verhaal gaat als volgt:

Zie, daar komt een oude man
de berg opgelopen.
Hij gelijkt een edelman,
in zijn hand een stok waarop glimmende knopen.
Maar nee, de oude man is een tovenaar,
die van verre komt.
Nabij de kikker die alsmaar
verder kromt
en blijft staan op één poot,
onderbreekt hij zijn avondwandeling
en zegt hardop:’’Sapperloot!’’
Wat een vreemde handeling
voert die kikker uit.’’
‘’Zeg, wat sta jij daar,
kleine kornuit,
slechts op één poot,zowaar!’’

‘’O,tovenaar,antwoordt het kleine dier,
overal dreigt gevaar:
geloof mij,ik lieg geen zier.
Op mij loert de ooievaar,
en voor de mens ben ik nog het meest bevreesd.
O,tovenaar,
mijn kikkerbil is voor hen een feest.’’

De tovenaar pakte zijn stok,
en vroeg:’’Wat wil je dat ik doe?
Wil je springen gelijk een kleine bok
of ben je liever een kangoeroe?’’
In zijn linkeroog
verscheen een twinkeling,
en langzaam hief hij zijn stok omhoog..
Of verander ik je in een pinguïn?’’
‘’Nee!!’’ riep de kikker luid.
Van de schrik trok hij een sprint,
en kwaakte van de weeromstuit.
‘’Tovert u mij alstublieft om in een mensenkind,
zodat ik kan springen zonder gevaar
voor de gulzigheid
van de ooievaar,
en die van de mensheid.’’
De tovenaar streek door zijn baard,
en sprak: ‘’Dat is geen kleinigheid,
maar zeker de moeite waard.

Enfin,weest voorbereid!’’
Met zijn stok raakte hij de kikker aan:
‘’Vooruit,kleine man,
een mensenkind zul je blijven,voortaan.
Spring zo hoog als je kan!’’