Gehate trefbal!
We speelden nog fanatiek trefbal na
verplichte schoolse gymles
Er was daar zo'n onderdeurtje, zo licht
van gewicht en klein...
Zij had het heel vaak op mij gemunt,
en haar worp zo snoeihard en ongelooflijk
gemeen!
Wat een kracht had dat kind... Ik kreeg er
de pest in Mijn lijf te vaak knalrood of erger
en geregeld gekneusd Ik heb er voor altijd
een hekel aan overgehouden Dat mensje
dat ik niet kon vertrouwen
Het leek er overduidelijk op dat zij er een reuzenlol
in had Wel zo geniepig en gemeen om mij zo te
geringschatten Mij behandelend als een vloermat.
Dakoyria, 2022.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-07-2022
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
© Op dit gedicht 'Gehate trefbal!' van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.