Hardlooprondje

Trijan

Drie keer per week er op uit,
trainingsharnas beweegt de snaar, de loopschoenen staan geopend klaar,
een diepe zucht en dan vooruit.

Mijn innerlijke stem verhoogt de druk,
waarom doe je je dit aan, laat jezelf een keer gaan,
het brengt mij bijna van mijn stuk.

De eerste passen zijn met lood gevuld,
spieren smeken om versoepeling, mijn hart verhoogt de ademhaling,
souplesse vereist geduld.

De eerste zweetdruppels bereiken het huidoppervlak,
mijn innerlijke kwelgeest hijst de vlag, mijn looproes komt voor de dag,
met hem voel ik mij op mijn gemak.

Adrenaline verliest terrein,
endorfine krijgt de overhand, mijn geluksgevoel houdt stand,
dagelijkse problemen passeren mijn brein.

De omgeving schreeuwt om aandacht,
problemen worden geparkeerd, het landschap wordt geabsorbeerd,
het gaat sneller dan gedacht.

Soepel komt het einde in zicht,
wateroverlast over heel mijn lijf, een ervaring die je zelden beschrijft,
een inspanning van gewicht.

Mijn luchtwegen staan open,
douchen laat de vermoeidheid verdampen, oefeningen voorkomen krampen,
ik kan niet wachten tot ik weer kan hardlopen.