INLOGGEN
«»

golf

Golf

Er staat een pittig briesje,
maar dat deert ons niet,
want wij lopen lekker in de zon.
Het gras onder onze voeten is mals.
De hemel is strak helderblauw en de ziltheid
van de zee vlakbij, danst in onze neus.
Monter kwebbelend houden we er flink de pas in.
Ik heb een stok, maar dat is geen stok maar een club.
We stappen naar een bunker
maar dat is geen bunker maar een driving range.
Bij mij is een bunker een put vol zand.
Als een gek een haluurtje ballen.
Hem lukt het, ik niet en plots drie goed. Naeen.
Even overweeg ik een ereronde,
doch ik ben te uitgeput en mijn arm doet pijn,
waardoor ik niet zou kunnen wuiven,
naar bovendien niemand.
Dus laat maar.
Hier hoort iemand van stand te zijn en niet ik!

Claire Vanfleteren ©

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 27-03-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Claire Vanfleteren
Actief sinds: 11-01-2014Informatie bij het gedicht:

We wilden eens doen zoals de rijken, maar het is toch niet iets voor mij, dus zeker geen 2de maal! Auteursrechten
Op dit gedicht ‘golf’ van Claire Vanfleteren zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.