gewapend met Olympisch vuur

wil melker

en Zeus daalde weer af
gewapend met Olympisch vuur
waar is nou Samaranch die
rare kwast is er nu
weer een nieuwe oppergast


te zwaard snijdt hij
de linten door en sneeuwt
confetti op de baan
ze klappen allemaal als
de sporters langs ze gaan


door uniform blijft
geweld voor even
ver van berg en veld
geen zegen komt van boven
voor hen die in de mens geloven


bekeken wordt hoe een
gebraamde schaats de
finish haalt, een skiër
tuimelt op zijn bek en heeft de
rug nog net niet dodelijk verrekt


ze dansen op het ijs
dat alle kuren heeft gehad
lachen want door misgreep
vallen sterren door de mand
verliezers pijnlijk op hun gat


nu zitten bonzen om het vuur
de pit staat laag het gas is duur
een koud en commercieel Turijn
is voor de goden en de sport
een geldfestijn met handenvol tekort