De Zon

Bettina Reus

 De zon daar is hij weer,
 Het wordt een mooie zondag,
 Ga me aankleden als een speer,
 Dit wordt geen verloren dag,

 Tennisschoenen trek ik aan,
 Neem nog een laatste slok koffie,
 Mijn maatje tref ik al aan op de baan,
 Lachend doen we de poort open,

 De stilte in de natuur wordt onderbroken,
 Door het stuiteren van onze tennisballen,
 Bij het hek staat een meneer te roken,
 Hij staat mijn frisse lucht te vergallen,

 Zonde als je hier zo in de buitenlucht staat,
 Voor een heerlijk sportief uurtje tennis,
 Dat die rook evengoed op mijn longen slaat,
 Maar vandaag maak ik geen stennis,

 De zon verwarmt mijn gezicht,
 Dit is alweer te lang geleden,
 Mijn oog is op een effectbal gericht,
 Ik sprint ben nog lang niet moe gestreden,

 We gaan voldaan zitten in de kantine,
 De geur van koffie staat mij wel aan,
 Mijn maatje heeft behoefte aan nicotine,
 Dus moet ik opnieuw de rook doorstaan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 05-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Bettina Reus (Actief sinds: 05-03-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De Zon’ van Bettina Reus zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.