Waar ik je groet
Ik ontmoet je waar de horizon vervaagt tot goudgele honing,
waar de bomen rijzen uit hun door de tijd gesmeden verwond(er)ing,
waar de bloemenpracht geurt en alle harten met haar schoonheid kleurt,
waar een krachtige wortel in een fiere rots een bestaan ontdekt in eeuwenoude trots.
Ik ontmoet je waar het zonlicht zelfs van binnen het leven verlicht,
waar voorbij de sterren de grens ligt van mijn vreugdevolle geest,
waar wijsheid me toelacht als de bron van mijn gedicht,Â
waar zonneklare wijnranken groeien vol herboren gemoed.
In deze liefdevolle rijkdom is waar ik je groet …
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Martine Weber (Actief sinds: 30-05-2020)
Informatie bij het gedicht
Een mooie wandeling met een prachtige zonsondergang heeft mij geïnspireerd tot het schrijven van dit gedicht.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waar ik je groet’ van Martine Weber zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.