Een complexe theorie

Vincent Oostrijck

Een complexe theorie

De man naast mij aan de bar
Keek me aan met een verloren blik

Hij zei:

"Het was een uiterst complexe theorie
Die ik zelf had bedacht
In de loop der jaren

Ik was extreem dichtbij
De waarheid over alles
Een antwoord op alle grote vragen
Die een mens zich stellen kan

Ik had een doorbraak geforceerd
Deuren openden zich voor mij
Want ik had de loper
Tot deze wereld en alle andere

Ik was zo opgewonden
En toen
Toen verloor ik mijn verstand

In het licht der waarheid
Raakte ik overbelicht

Ik kreeg een black out
Ik ging de duisternis in

Alle antwoorden verlieten mij
Als sneeuw voor de zon
En zelfs de vragen raakte ik kwijt

Ik bleef verbijsterd
En volkomen radeloos achter

En zo zit ik nu hier vanavond
Een gebroken man

Het was zo'n complexe theorie
Te complex om helemaal te bevatten

Ik ben tot een legpuzzel verworden
Ik besta uit drieduizend stukjes
Volledig gefragmenteerd
En zonder enige samenhang"

De man stond op van zijn barkruk
Hij gunde me geen blik meer waardig
Kennelijk wist hij al niet meer wie ik was

Hij liep haastig het café uit
En hij verdween in de nacht
Ik heb hem daarna nooit meer gezien

Niet iedereen kan de absolute waarheid aan
En de vraag die ik me stel
Nu ik zelf zo dicht genaderd ben
Hoe zal het mij vergaan ?