«»
Universeel beknopt
Opmerkelijk gewoon
Geheel in al ontpopt
Voorts gaat het volledig los
Vooral wat betreft de munten
Bingo of op je ros
Afhankelijk van je stunten
Wanneer ze beginnen mij te missen
Zich in de prijzen gaan vergissen
Dan duik ik in de coulissen
Met één van de mindere missen
Afgestudeerde kans of bezwering
Lief spitsvondig meuk
Onbezoldigd of met nering
Het lacht echt geen deuk
Dan volgt zo’n typisch ieder eentje
Alleen maar dan zo samen
Zo’n doorsnee buitenbeentje
Altijd eigen amen
Klip en koud gebekt
Genegeerd of licht aanbeden
Door omstandigheden gespekt
Of toevallig uitgegleden
Spreker met wil en dank
Vooral voor thuispubliek
Sympathieen voor de verkeerde flank
Verlangend naar toekomstmuziek
Graag verschijn ik niet
In de schaduw van mijn buitengebied
Als het licht dat alles ziet
De man die alles liet
Men noemt mij potsenmaker
Vrolijk soms met klem
Het praatje van de baker
Maar het is mijn eigen stem
De Hof van Eden
Ligt in klooster noch gesticht
Het is heden
Mijn eigen gezicht
De ernst van het spel
Tussen verdriet liefde en verschiet
Je voelt het al wel
Beseft het vaak net niet
Geef alles namen
Het spant zich in taal
En vloeit voortvarend samen
In allemaal.
Geef het een naam
Ik ben als verschijning en persoonUniverseel beknopt
Opmerkelijk gewoon
Geheel in al ontpopt
Voorts gaat het volledig los
Vooral wat betreft de munten
Bingo of op je ros
Afhankelijk van je stunten
Wanneer ze beginnen mij te missen
Zich in de prijzen gaan vergissen
Dan duik ik in de coulissen
Met één van de mindere missen
Afgestudeerde kans of bezwering
Lief spitsvondig meuk
Onbezoldigd of met nering
Het lacht echt geen deuk
Dan volgt zo’n typisch ieder eentje
Alleen maar dan zo samen
Zo’n doorsnee buitenbeentje
Altijd eigen amen
Klip en koud gebekt
Genegeerd of licht aanbeden
Door omstandigheden gespekt
Of toevallig uitgegleden
Spreker met wil en dank
Vooral voor thuispubliek
Sympathieen voor de verkeerde flank
Verlangend naar toekomstmuziek
Graag verschijn ik niet
In de schaduw van mijn buitengebied
Als het licht dat alles ziet
De man die alles liet
Men noemt mij potsenmaker
Vrolijk soms met klem
Het praatje van de baker
Maar het is mijn eigen stem
De Hof van Eden
Ligt in klooster noch gesticht
Het is heden
Mijn eigen gezicht
De ernst van het spel
Tussen verdriet liefde en verschiet
Je voelt het al wel
Beseft het vaak net niet
Geef alles namen
Het spant zich in taal
En vloeit voortvarend samen
In allemaal.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Hans HoekendijkActief sinds: 15-12-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geef het een naam’ van Hans Hoekendijk zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.