Najaarsbericht

Hans Hoekendijk

Verlicht mij niet van een gedicht
Langs de einder tot de nerven
In de deur van het gesticht
Spreekt het geheel in scherven

Soms verdenk ik mij binnen
Men spelt daar de tijd
Tot vermaak van zinnen
Vonkt extase en beurtelings spijt

Een haveloos hart als hete radiator
Jaagt meer dan lucht in stelling
Zo ziet mijn radeloze commentator
Elke beweging gemeten in spelling

Autoriteit blijft wit
En aan de zijlijn op verzoek
Geen vlam raakt aan de pit
Een verhaal is ook niet het boek

Schemerend in het najaarsspoor
Rust de tuin ommuurd
Thuis geeft verstild gehoor
Er is geen woord verstuurd.