Koffietijd

Hans Hoekendijk

Ook zuiver kwam ik op de koffie
Zo in de praat te pas
Zo in m´n daagse kloffie
Zonder stropje, zonder tas

Alsof het toeval was
Alsof het samenvalt met dromen
In mijn gewone jas
Van wat altijd maar blijft komen

Voor de troost die niemand ziet
Nergens morst zelfs stolt tot woord
Wat wisselt blijkt louter verschiet
En uit de keuken werd gehoord

Er klonk straf als een pamflet;
“Het leven is een pittig bakkie
met onuitsprekelijk diner
of met een schamel prakkie
De koffie heb je zelf gezet”

Soms lijkt dat expres zo
Maar kom omarm ieder verzet
Niemand schenkt er iets verkeerd
Ongezien of opgezet.